کد مطلب:490
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:32
مبدأ فاعلي تفرقه و اختلاف نامقدس چيست؟
خداي سبحان, پس از آن كه مؤمنان را در حوزة ايماني و اسلاميبه انقياد واتحاد همگاني ـ كه همان راه انبياست ـ دعوت كرد, آنان را از پيروي گام هاي شيطان نهي فرمود؛ زيرا شيطان, دشمن آشكار است و قدم هاي او براي افراد زيان بار است «يا أَيُُها الَذِين امَنوا ادخُلوا فِي السِِّلم كافّة ولاتَتَّبعوا خُطوات الشَّيطان إِنّه لكم عَدوٌّ مبين» بقره / 208 از تقابل صدر و ذيل اين آيه استفاده ميشود كه اختلاف وتفرقه, يكي از راههاي شيطان است؛ زيرا از اين كه صدر آيه, مؤمنان را به اتحاد و انقياد همگاني دعوت ميكند و ذيل آيه, از پيروي راه هاي شيطان, نهي ميكند, معلوم ميشود كه تفرقه, راه شيطان است؛ چنان كه صلح و اتحاد, راه انبياست.
بنابراين, فكر اختلاف در هر كسي پيدا شد, بايد بداند كهاين فكر را شيطان آورده است؛ چون اولاً راه شيطان, در برابر صراط مستقيم و وحي و برهان است «وأنّ هذا صراطي مستقيماً فاتَّبعوه ولا تتََّبعوا السُّبل فتَقرّق بكم عن سبيله...» انعام / 153. ثانياً فكر و انديشه, يك امر وجودي است و خود به خود پيدا نميشود؛ بلكه سبب فاعلي ميخواهد. ثالثاً ايجاد كنندة انديشه نميتواند خود ذهن باشد؛ زيرا ذهن, قبول كنندة انديشه است؛ نه سازندة آن. پس, براي آن كه بفهميم آيا سبب فاعلي افكار تازه, از الهامات فرشتگان است «تَتَنَزّل عَليهم المَلائكة» فصلت / 30 يا از القائات شياطين «... وإِنّ الشَياطين لَيوحُون إِلي أوليائهم لِيجادلوكم...» انعام / 121 بايد از ميزان وحي و عقل سالم بهره ببريم؛ يعني هر آنچه در مقام نظر و انديشه يا در مقام عمل و انگيزه, مطابق با ميزان الاهي ـ عقل و وحي ـ نبود, القا و وسوسه شيطان است.
قرآن كريم, بارها مؤمنان را از پيروي گامهاي شيطان, در مسائل فردي و اجتماعي , نهي كرده است؛ چون دشمني شيطان, آشكار است وكار دشمن جز ضرر و زيان زدن نيست «ولاتتَّبَعوا خُطوات الشَّيطان إِنّه لكم عَدوٌ مبين» بقره / 208 و سياست شيطان نيز گام به گام است. او آهسته و پيوسته ميآيد و وسوسه ميكند تا گوهر تابناك ايمان مؤمن را بزدايد و او را بيآبرو نمايد و در نهايت, او را كافر وگمراه كند «كَمثَل الشَّيطان إذِ قال للِإنسان اكفُر فَلمّا كفَر قال إِنّي بَريءٌ مِنك إِنّي أَخاف الله رَبّ العالَمين» حشر/ 16
آية الله جوادي آملي
وحدت جوامع در نهجالبلاغه
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.